ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΣΗ;

Η διάβρωση των μετάλλων είναι φαινόμενο το οποίο μπορεί να προκληθεί είτε από αίτια χημικής διαβρώσεως (μέταλλα εκτεθειμένα σε οξυγόνο ή σε όξινο ή αλκαλικό περιβάλλον), είτε από αίτια ηλεκτροχημικής διαβρώσεως, δηλαδή από ηλεκτρόλυση. Η ηλεκτρόλυση είναι φυσικό φαινόμενο διάβρωσης μεταλλικών επιφανειών. Η ηλεκτροχημική διάβρωση (ηλεκτρόλυση) δημιουργείται από την ροή ιόντων από αρνητικά φορτισμένα μέταλλα προς θετικά φορτισμένα μέταλλα όταν αυτά βρίσκονται συνδεδεμένα στο ίδιο περιβάλλον.

Έτσι δημιουργείται μεταξύ των μετάλλων μια διαφορά δυναμικού η οποία εμφανίζεται σαν ηλεκτρική τάση. Η τάση αυτή είναι ανάλογη με την ροή των προαναφερομένων ιόντων και όσο μεγαλύτερη γίνεται τόσο μεγαλύτερο είναι το φαινόμενο της ηλεκτρόλυσης. Το φυσικό φαινόμενο της ηλεκτρόλυσης εκδηλώνεται σε μεταλλικές κατασκευές, γέφυρες, δεξαμενές και γενικά σε υδραυλικές εγκαταστάσεις, σε μηχανήματα, κινητήρες κλπ. Οι διάφορες μέθοδοι αποφυγής της ηλεκτρόλυσης λέγονται μέθοδοι καθοδικής προστασίας.

Για την αποφυγή των ζημιών και καταστροφών επιβάλλεται καθοδική προστασία η οποία πραγματοποιείται με την τοποθέτηση μάζας δραστικού μετάλλου στο ίδιο περιβάλλον που δημιουργείται η φθορά.
Τα κυριότερα και οικονομικότερα δραστικά μέταλλα είναι ο ψευδάργυρος, το αλουμίνιο και το μαγνήσιο. Μία από αυτές είναι η μέθοδος μέσω θυσιαζόμενης εμβαπτιζόμενης ή ενταφιασμένης ανόδου, με την οποία διάφορα δραστικά μέταλλα τοποθετούνται στο ίδιο περιβάλλον ηλεκτρολυτικού κελιού όπου υπάρχει το φαινόμενο της ηλεκτρόλυσης.
Τα τεμάχια αυτά των δραστικών μετάλλων λέγονται ανόδια. Τα ανόδια θυσιάζονται αποβάλλοντας την μάζα τους σε μορφή ιόντων τα οποία μεταφέρονται προς τη λιγότερο δραστική μεταλλική μάζα που είναι οι διάφορες κατασκευές. Γι αυτό και η μέθοδος αυτή λέγεται καθοδική προστασία μέσω θυσιαζόμενης ανόδου.
Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται στη ναυτιλία, και γενικά σε υδραυλικές εγκαταστάσεις στους σωλήνες των οποίων κυκλοφορεί νερό. Στην ναυτιλία όπου εφαρμόζεται στα πλοία,  συνήθως τοποθετείται μάζα ψευδαργύρου ή αλουμινίου στις πλευρές του πλοίου και σε σημεία που βρέχονται συνεχώς από νερό.
Στις εγκαταστάσεις σωληνώσεων τοποθετούνται τεμάχια μάζας μαγνησίου κυρίως εντός των σωληνώσεων  που κυκλοφορεί νερό. Στις υπόλοιπες κατασκευές τοποθετείται τεμάχιο μάζας μαγνησίου μέσα στο έδαφος (ενταφιασμός), και πραγματοποιείται σύνδεση του τεμαχίου αυτού με τις εγκαταστάσεις μέσω τεμαχίου καλωδίου.
Αυτή η μέθοδος μειονεκτεί διότι απαιτεί πολλαπλά σημεία τοποθέτησης λόγω της μικρής εμβέλειας καθοδικής προστασίας που αποδίδει. Άλλο μειονέκτημά της είναι τα κατάλοιπα υλών της θυσιαζόμενης ανόδου, τα οποία δημιουργούνται και διαχέονται στις σωληνώσεις όπου προκαλούν μεγάλα προβλήματα στα παρεμβαλλόμενα εξαρτήματα.
Η ένταση της απόδοσης της καθοδικής προστασίας δεν είναι όμοια καθ’ όλη τη διάρκειά τους αλλά φθίνουσα λόγω της προοδευτικής μείωσης της μάζας. Ο ενταφιασμός δεν μπορεί να εφαρμοσθεί σε πάρα πολλές εγκαταστάσεις με αποτέλεσμα να μένουν απροστάτευτες. Η άλλη μέθοδος προστασίας είναι η μέθοδος μέσω επιβαλλόμενης τάσεως (impress current), με την οποία επιβάλλεται μία ηλεκτρική τάση στα μέταλλα που υπόκεινται στην ηλεκτρόλυση, με τροφοδοσία από εξωτερική πηγή ενέργειας.
Η τάση και η ένταση που επιβάλλονται με αυτή την μέθοδο προκύπτει από ειδικούς ανιχνευτές οι οποίοι διεγείρουν ανάλογα ηλεκτρονικά κυκλώματα σε μονάδα ελέγχου η οποία εν συνεχεία δίνει εντολή ανάλογης επιβολής τάσης και έντασης. Η τάση αυτή προέρχεται από πηγή ηλεκτρικού ρεύματος (κυρίως ρεύμα πόλεως) το οποίο έχει μετασχηματισθεί σε χαμηλή τάση και έχει ανορθωθεί σε συνεχές.
Η μέθοδος επιβολής τάσεως (impress current) είναι αποδοτικότερη σε σχέση με την προηγούμενη αλλά προϋποθέτει δικτυακή εγκατάσταση, κατόπιν προηγουμένης ηλεκτροχημικής μελέτης και εγκατάσταση από εξειδικευμένους τεχνίτες, ενώ έχει πολύ υψηλό κόστος, πράγμα που την καθιστά απαγορευτική για μικρές και μεσαίες εγκαταστάσεις και κατασκευές και απαιτεί συνεχή επιτήρηση από ειδικά καταρτισμένο επιτηρητή.

Με την παρούσα μέθοδο stopcor, καθοδικής προστασίας με επιβαλλόμενη τάση μέσω θυσιαζόμενης ανόδου της παραπάνω αυτόνομης συσκευής παρέχεται προστασία με συνδυασμό των δύο προαναφερομένων μεθόδων.Η επιβαλλόμενη τάση καλύπτει και προστατεύει μεγάλες επιφάνειες μετάλλων με πολύ μικρότερη θυσιαζόμενη μάζα δραστικού μετάλλου (ανοδίου).Το ρεύμα που επιβάλλεται παράγεται από την μεταφορά ιόντων λόγω της διαφοράς δυναμικού μεταξύ της μάζας του μαγνησίου και του δευτέρου ηλεκτρολυτικού πόλου (περιβλήματος χαλκού).Το ρεύμα είναι απολύτως συνεχές και συμβατό για την επιβολή του στα άλλα μέταλλα, διότι παράγεται με φυσικό τρόπο.Φορτίζει αρνητικά απολύτως ικανοποιητικά τα προστατευόμενα μέταλλα και έτσι με την μέθοδο αυτή ενώ η επιφάνεια ήταν άνοδος γαλβανικού στοιχείου δηλαδή αρνητικός οξειδωτικός πόλος, γίνεται κάθοδος ηλεκτρολυτικού κελιού δηλαδή αρνητικός αναγωγικός πόλος.Η προστατευόμενη επιφάνεια εξακολουθεί να είναι αρνητικά φορτισμένη αλλά η δράση της αντιστρέφεται και έχει προδιάθεση να πάθει αναγωγή και όχι οξείδωση.

Η επιβαλλόμενη τάση πρέπει να είναι άνω των 0,8 volt και άνω των 10 mA.

Σε σχέση με τις άλλες συσκευές:

  • Η συσκευή είναι αυτόνομη και δεν χρειάζεται εξωτερική πηγή ενέργειας για να λειτουργήσει .
  • Δεν χρειάζεται οποιαδήποτε επιτήρηση, συντήρηση, ή επισκευή διότι όταν εξαντληθεί η μάζα του ανοδίου σταματά να λειτουργεί και απορρίπτεται .
  • Δεν ρυπαίνει το περιβάλλον.
  • Είναι απολύτως ασφαλής .
  • Δεν επηρεάζεται από οποιαδήποτε καιρικά ή άλλα φαινόμενα .
  • Δεν επηρεάζει τους περιβάλλοντες χώρους όπου τοποθετείται.
  • Δεν έχει επαφή με υγρά ή αν συνδεθεί με δίκτυο ύδρευσης δεν έχει επαφή με το πόσιμο νερό.